Weekendtip: Hubert de Givenchy – To Audrey with Love

Afb. De voorkant van het boek, dat bij deze tentoonstelling verscheen.
Afb. De voorkant van het boek, dat bij deze tentoonstelling verscheen.

In het Gemeentemuseum Den Haag is nog t/m 26 maart deze tentoonstelling te zien, waarop in samenwerking met De Givenchy naast een groot opgezet retrospectief van zijn oeuvre een eerbetoon aan zijn muze Audrey Hepburn te zien is. Zij zei zelf eens over zijn ontwerpen: “Givenchy’s clothes are the only ones I feel myself in. He is more than a designer, he is a creator of personality.”

De filmster en stijlicoon Audrey Hepburn (1929-1993) had een Britse vader en een Nederlandse barones Van Heemstra tot moeder. Zij groeide in Nederland op en maakte hier de oorlogsjaren mee.

Link naar meer informatie over de tentoonstelling: www.gemeentemuseum.nl/nl/tentoonstellingen/hubert-de-givenchy.

Link naar het boek dat bij deze tentoonstelling is verschenen: www.bol.com/nl/p/hubert-de-givenchy-to-audrey-with-love/9200000063622729/.

Filmpje: jonkvrouwe Catharina Groeninx van Zoelen over de familie Groeninx van Zoelen en de V.O.C.

Jonkvrouwe Catharina Groeninx van Zoelen voert namens ANBI Stichting Het Huys ten Donck, opgericht in 1978, het dagelijkse bestuur over het huis, dat sinds 1702 in het bezit is van de familie Groeninx van Zoelen. Door het Nationaal Archief werd zij geïnterviewd over haar familiegeschiedenis en de betrokkenheid van haar voorouders bij de V.O.C.

Als bewoonster van het Huys ten Donck ziet zij drie elementen in het huis terugkomen: de familiegeschiedenis, het V.O.C. verleden en het Koningshuis. Over de betekenis die het huis nu nog heeft zegt zij: “Dat je in feite de hedendaagse vakmensen, ondernemers, talenten eigenlijk hier elkaar laat ontmoeten en weer geschiedenis laat schrijven voor de toekomst. En hopelijk dus, met de nodige inspiratie uit het verleden, weer het Hollands glorie uit het verleden kunnen vertegenwoordigen.”


Link naar het verhaal op de site van het Nationaal Archief: www.gahetna.nl/themaplein/groeninx.

AiN in gesprek met Z.H. Michael Hertog zu Mecklenburg over het Tulpenbal

Afb. 1. Michael zu Mecklenburg.
Afb. 1. Michael zu Mecklenburg.

Op zaterdag 1 april wordt in Amsterdam het jaarlijkse Tulpenbal georganiseerd met daarbij in dat weekeinde vele activiteiten. Michael Mecklenburg – zo stelt hij zichzelf voor – zit in het organiserend comité, werft sponsoren en vertelt in dit gesprek uitgebreid over dit bijzondere weekeinde, waarvoor nog steeds kaarten te koop zijn.

Hij werd geboren in Duitsland, ging naar Wilson’s Hospital School in Ierland en studeert nu internationale betrekkingen in Leiden. Zijn vader is het Hoofd van het Huis Mecklenburg, dat tot in 1918 regeerde in Mecklenburg-Schwerin en Mecklenburg-Strelitz. Zelf stamt hij uit de tak Strelitz.

Het Tulpenbal is naast het Wiener Ball het tweede grote bal in Nederland en biedt de mogelijkheid voor de vele geïnteresseerden om nog meer van deze balcultuur te kunnen genieten. Het bijzondere van dit bal is, dat er veel gasten uit het buitenland komen en dit betekent kennis maken met andere culturen, terwijl de buitenlandse gasten kunnen kennis maken met de Nederlandse cultuur tijdens de vele activiteiten rondom dit bal. In andere landen zijn bals vaak wat meer besloten, maar het Tulpenbal is voor iedereen toegankelijk, want wanneer je niet-adellijken uitsluit, aldus Michael, wordt de kring steeds kleiner en dat betekent een verlies van traditie.

Afb. 2. De Koepelkerk in Amsterdam, waar het Tulpenbal plaatsvindt.
Afb. 2. De Koepelkerk in Amsterdam, waar het Tulpenbal plaatsvindt.

Als een groot verschil tussen bals in Nederland en in andere landen ziet hij de iets minder formele sfeer. In Finland zijn er bijv. stricte regels en roept een hofmaarschalk de gasten traditioneel bij binnenkomst met naam af, terwijl het in Nederland informeler toegaat en de mensen hier meteen voor je in het Engels overschakelen wanneer ze merken dat je geen Nederlands spreekt. Wat hem ook opvalt, is dat de Nederlanders in kleding juist weer veel formeler zijn. Hier wordt veel vaker white tie gedragen, terwijl men in Duitsland meestal een smoking draagt. Dit in combinatie met de vele onderscheidingen noemt hij de ‘Freude am repräsentieren’. Het grote adellijke aandeel in het bal verklaart hij door de netwerken van vergelijkbare feesten, waarvan de meesten deel uitmaken, maar benadrukt hij: “Het Tulpenbal is voor iedereen toegankelijk.”

Op mijn vraag waarom het Tulpenbal een aanrader is, zegt hij: “Het is dé manier om samen met anderen een mooi weekeinde mee te maken, waarin je kennis maakt met andere culturen en anderen de Nederlandse cultuur laat zien. Je versterkt bestaande vriendschappelijke banden, maar vergroot ook je eigen internationale netwerk. In dit weekeinde worden traditie en cultuur samengebracht.”

Meer weten over het Tulpenbal? Zie: www.tulipsball.com. Meer weten over het Hertogelijk Huis Mecklenburg? Zie: www.mecklenburg-strelitz.org.

 

Tweede Kamerverkiezingen 15 maart: Maurits von Martels (CDA)

Afb. Maurits von Martels. Foto met dank aan http://cdaoverijssel.nl.
Afb. 1. Maurits von Martels. Foto met dank aan http://cdaoverijssel.nl.

Tweede Kamerverkiezingen 15 maart: Maurits von Martels (CDA). Op woensdag 15 maart zijn de Tweede Kamerverkiezingen en op nummer 44 van de Kandidatenlijst van het CDA staat Maurits von Martels, die voluit jonkheer Maurits Rolof Hubertus Marie von Martels heet.

Hij werd geboren op 10 november 1960 op huis Hessum in Dalfsen als jongste in een gezin met vier kinderen. Zijn familie kwam oorspronkelijk uit Duitsland en in 1721 werd een voorvader in de Rijksadelstand verheven. Maurits von Martels groeide op Hessum op, dat zijn grootvader als petekind geërfd had en waar zijn ouders een melkveebedrijf hadden. Hessum is ongeveer 70 ha. groot en bestaat voor de ene helft uit bos en voor de andere helft uit cultuurgrond. Sinds 2002 runt Maurits, samen met zijn echtgenote, ook een Bed and Breakfast op Hessum.

Afb. 2. Open brief van Maurits von Martels aan Mark Rutte.
Afb. 2. Open brief van Maurits von Martels aan Mark Rutte.

Van jongs af aan had hij als doel voor ogen om het melkveebedrijf van zijn ouders over te nemen en als boer heeft hij nu ruim 100 melkkoeien. Daarnaast is hij inmiddels 12 jaar bestuurlijk actief en is momenteel wethouder in Dalfsen en lid van de commissie Onderwijs, Cultuur en Sport van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland. Over zijn motivatie zegt hij: “Ik vind het belangrijk dat op het Binnenhof ook voldoende vertegenwoordigers uit de agrarische sector vertegenwoordigd zijn. Politiek Den Haag kan wel wat meer gezond boerenverstand gebruiken! De kloof tussen stad en platteland moet worden verkleind! Daar ga ik mij voor inzetten.”

Maurits von Martels staat op nummer 44 op de kandidatenlijst van het CDA en heeft ongeveer 16.000 stemmen nodig om in de Tweede Kamer gekozen te kunnen worden. Zelf zegt hij daarover: “Ik hoop op zo’n zeven- tot achtduizend stemmen uit het Vechtdal en ongeveer net zoveel uit vooral het agrarische deel van Nederland. Zeker, het wordt moeilijk, maar ik acht mezelf niet kansloos.”

Filmpje waarin Maurits von Martels zelf uitlegt waarom er meer nuchter boerenverstand in de Tweede Kamer nodig is:

Bronnen:
Nederland’s Adelsboek
https://ris.dalfsen.nl/Raad/maurits-von-martels
www.cda.nl/mensen/maurits-von-martels
http://cdaoverijssel.nl/standpunten/27-maurtis-von-martels-nr-44-dalfsen.htmlwww.landgoedhessum.nl

Wilt u onze werkzaamheden ondersteunen en donateur worden?
De Stichting Adel in Nederland heeft als doel het digitaal aanbieden van informatie over adel in Nederland in de ruimste zin. Voor € 17,50 per jaar kunt u donateur worden, ontvangt u zes keer per jaar het digitale magazine en steunt u ons in onze werkzaamheden. AiN heeft de cultuele ANBI-status en daardoor kunt u als donateur bij de opgave voor de inkomstenbelasting giftenaftrek krijgen. Meer weten en opgeven als donateur? Stuur dan een mail naar nieuwsbrief@adelinnederland.nl.

Download hier ter kennismaking gratis het februari-nummer: www.adelinnederland.nl/wp-content/uploads/2017/02/AiN_magazine_jaargang1_nummer1.pdf.

Filmpje: jonkheer Hugo Boreel over de familie Boreel en de V.O.C.

Afb. Jonkheer Hugo Boreel. Screenshot met dank aan www.gahetna.nl.
Afb. Jonkheer Hugo Boreel. Screenshot met dank aan www.gahetna.nl.

Hugo Boreel is voorzitter van de Stichting Cultuur Historisch Fonds Boreel, een familiestichting waarin het belangrijke familiearchief is ondergebracht, samen met een grote portrettenverzameling . Door het Nationaal Archief werd hij geïnterviewd over zijn familiegeschiedenis en de betrokkenheid van zijn voorouders bij de V.O.C.: “In de tijd van de regenten behoorde onze familie tot de Amsterdamse incrowd en heeft dus heel veel met de V.O.C. te maken gehad.” Over hoe hij nu tegen deze betrokkenheid aankijkt, zegt hij: “Ik vind het moeilijk om persoonlijke trots of schaamte te voelen over iets wat driehonderd jaar geleden is gebeurd. Daar ben ik niet bij betrokken geweest en je zal dat ook altijd moeten zien in de tijd van toen.”

De Boreels stammen uit het Italiaanse bisdom Este en kwamen via Vlaanderen in de 16e eeuw in Zeeland terecht. Voorvader Jacob Boreel (1552-1636) was in 1602 mede-oprichter van de V.O.C. kamer in Zeeland en werd als V.O.C. gedeputeerde naar Engeland afgevaardigd. Diens zoon ontving het Engelse erfelijke, maar niet-adellijke, predikaat ‘Sir’, een predikaat dat nog steeds in de familie gevoerd wordt door de huidige 14th Baronet. In de 19e eeuw werden de Boreels in de Nederlandse adel opgenomen met het predikaat jonkheer.

Bekijk hieronder het interview met Hugo Boreel door het Nationaal Archief:


Link naar meer informatie op de site van het Nationaal Archief: http://www.gahetna.nl/themaplein/voc-voorouders.

Schenking Nahuys-Wijnen

Afb. In het midden een Spaanse Orde en links en rechts een zilveren poederdoos, die Mevrouw Nahuys van de eerste minister van Thailand kreeg. Foto's met dank aan www.paleishetloo.nl.
Afb. In het midden een Spaanse Orde en links en rechts een zilveren poederdoos, die Mevrouw Nahuys van de eerste minister van Thailand kreeg. Foto’s met dank aan www.paleishetloo.nl.

Maria Cornelia Carolina (‘Marietje’) Nahuys née Wijnen (1927-2015) huwde in 1971 jonkheer mr. Pieter Huibert Gerard Nahuys. Zij was sinds 1960 particulier secretaresse van Prinses Beatrix en Prinses Irene en werd nadien hofdame. In deze functie maakte zij vele staatsbezoeken mee en ontving tijdens deze reizen meerdere ridderorden en onderscheidingen.

Van H.M. Koningin Beatrix ontving zij op 15 januari 1985 vanwege haar verdiensten het Erekruis in de Huisorde van Oranje. Haar erfgenamen schonken onlangs haar onderscheidingen aan het Museum van de Kanselarij der Nederlandse Orden en deze zijn nu op het Paleis Het Loo te bezichtigen.

Bericht en foto’s met dank aan Hanna Klarenbeek op www.paleishetloo.nl/blog/aanwinsten-uitgelicht/.

Ir. Albert graaf Schimmelpenninck: na 33 jaar afscheid van Twickel

Afb. 1. Ir. Albert graaf Schimmelpenninck. Foto met dank aan www.twickel.nl.
Afb. 1. Ir. Albert graaf Schimmelpenninck. Foto met dank aan www.twickel.nl.

In 1984 trad ir. Albert graaf Schimmelpenninck in dienst bij de stichting Twickel en kreeg hij de dagelijkse leiding over ruim 6500 hectare grond, 250 gebouwen – met als pronkstuk kasteel Twickel – en ongeveer vijftig medewerkers.

Zelf afkomstig uit een familie met een oude landgoedtraditie, werd hij civiel ingenieur en was, voor hij op Twickel werkzaam werd, bouwcoördinator bij het Diaconessenhuis in Utrecht.

Twickel behoort tot de grootste particuliere landgoederen in Nederland en is door de laatste eigenaresse Marie Amelia barones van Heeckeren née Gräfin von Aldenburg Bentinck (1879-1975) in een stichting ondergebracht. De huidige bewoners, die familie van haar zijn, bewonen een zijvleugel.

In de jaren van zijn rentmeesterschap kwam hij voor grote uitdagingen op Twickel te staan: de aanleg van de rondweg door Delden, die de historische band tussen kasteel en stad verbrak, grote restauratieprojecten, nieuwe milieuregels en de vele veranderingen in de landbouw.

Op de website van kasteel Twickel zegt mr. Maurits van den Wall Bake, voorzitter van het bestuur van Twickel naar aanleiding van het afscheid van Albert graaf Schimmelpenninck: “De rentmeester vervult bij Twickel een uiterst belangrijke functie. Hij bereidt het beleid voor, is op operationeel gebied als eerste verantwoordelijk voor de vervulling van de doelstellingen van de stichting en geeft leiding aan een werkorganisatie van ongeveer 50 medewerkers. Schimmelpenninck heeft deze functie meer dan 33 jaar op uitmuntende wijze vervuld.”

Als opvolger per 1 maart is benoemd ir. Egbert Jaap Mooiweer.

Afb. 2. Kasteel Twickel oprijzend uit zijn grachten.
Afb. 2. Kasteel Twickel oprijzend uit zijn grachten.

Portretfoto en bericht mede met dank aan www.twickel.nl.

Torens, tinnen en transen: kasteel Beverweerd

Afb. 1. Kasteel Beverweerd in Bunnik in de februari namiddagzon.
Afb. 1. Kasteel Beverweerd in Bunnik in de namiddagzon van februari.

Beverweerd werd door Stadhouder Maurits, prins van Oranje, geschonken aan zijn bastaardzoon Lodewijk van Nassau (1602-1665). Diens zoon Maurits Lodewijk werd in 1679 de titel van graaf verleend en de graven Van Nassau La Lecq bleven in het bezit van Beverweerd tot de laatste nakomelinge in 1810 overleed: Henriette Jeanne Susanne Marie barones van Heeckeren née des H.R. Rijksgravin van Nassau La Lecq, vrouwe van Beverweerd en Odijck.

Beverweerd vererfde vervolgens op haar zoon Hendrik Jacob Carel Jan baron van Heeckeren (1785-1831), die gehuwd was met de schatrijke bankiersdochter Elisabeth Hope (1794-1860). Het echtpaar behoorde tot de rijkste inwoners van Nederland en had een vermogen van ongeveer 6 ½ miljoen gulden. Zelf werd zij geboren in Amsterdam en groeide op in Londen. Haar broers en zusje woonden in Frankrijk en Engeland, en zo was het niet verwonderlijk dat dit echtpaar internationaal georiënteerd was. Het was dit echtpaar dat Beverweerd groots liet verbouwen aan de binnen- en buitenkant, waarbij ook het park niet werd vergeten.

Afb. 2. Een compilatie van interieurfoto's ten tijde van de bewoning door Lutgardis Gräfin zu Castell-Castell née gravin van Rechteren Limpurg. Foto's part. coll.
Afb. 2. Een compilatie van interieurfoto’s ten tijde van de bewoning door Lutgardis Gräfin zu Castell-Castell née gravin van Rechteren Limpurg, die links in de grote zaal te zien is. Foto’s part. coll.

Nadien vererfde het op hun nakomelingen, de baronnen Van Heeckeren, en daarna op de graven Van Rechteren Limpurg. De laatste nakomelinge van Prins Maurits die eigenaar was van Beverweerd was Lutgardis Gräfin zu Castell-Castell née gravin van Rechteren Limpurg, vrouwe van Beverweerd en Odijck (1908-1989). Zij verkocht in 1958 het kasteel, maar bleef in het bezit van het ca. 500 ha. grote landgoed en haar nakomelingen bezitten dit nog.