Molenwijk, een buitenplaats op Walcheren

 

Afb. 1. Een weelderig begroeid Molenwijk in de zomer van 1912 met grote kuipplanten op het gazon. Ansichtkaart part. coll.
Afb. 1. Een weelderig begroeid Molenwijk in de zomer van 1912 met grote kuipplanten op het gazon. Ansichtkaart part. coll.

Onderstaand verhaal werd geschreven door jonkheer mr. Dolph Boddaert, wiens familiegeschiedenis nauw met deze buitenplaats verbonden is, en stond in Jaargang 1, nr. 4 – augustus 2017 van het digitale magazine van de stichting Adel in Nederland (AiN). Dit magazine krijgen de donateurs van AiN per mail toegestuurd.

Het mooiste deel van Walcheren wordt gevormd door de kuststrook van Domburg via Oostkapelle naar Vrouwenpolder. Vlak achter de duinen groeit een bos, de Manteling genaamd, dat ten gevolge van de krachtige zeewind niet boven deze duinen uitsteekt. Daar liggen de grote buitenplaatsen, waaronder kasteel Westhove, Berkenbosch, Duinbeek en vele andere.

In het dorp Oostkapelle zelf staat vanouds de patriciërswoning Molenwijk met in de huidige tijd in totaal 7 hectare grond. Over de vroegste geschiedenis van de buitenplaats is weinig bekend. In de hal van het huis zijn twee oude gevelstenen ingemetseld. De eerste draagt het jaartal 1564, de tweede het jaartal 1651. Mogelijk zijn deze gevelstenen afkomstig van voorgangers van het gebouw. De naam Molewijk, ook genoemd ’t Moolwijk, wordt voor het eerst genoemd in een koopakte van 1746 en is ontleend aan de korenmolen, die destijds aan de weg naar Grijpskerke stond.

Afb. 2. Mr. Phoenix Izaak Boddaert (1755-1807), die in 1788 Molenwijk kocht. Silhouet door Jacob Perkois. Foto met dank aan het RKD.
Afb. 2. Mr. Phoenix Izaak Boddaert (1755-1807), die in 1788 Molenwijk kocht. Silhouet door Jacob Perkois. Foto met dank aan het RKD.

Mr. Phoenix Izaak Boddaert (1755 – 1807), raadsheer in de Raad van Vlaanderen, bewindhebber van de VOC, pensionaris van Veere, gedeputeerde in de Staten van Walcheren en ontvanger – generaal van Zeeland, kocht Molewijk op een openbare veiling in januari 1788. Na zijn overlijden in 1807 ging Molewijk bij openbare verkoop in 1810 over op zijn oudste zoon mr. Pieter Johan Boddaert (1780 – 1843), later lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Hij liet het oude huis afbreken, waarna in zijn opdracht het huidige huis, nu genaamd Molenwijk met een n, is gebouwd in de jaren 1818 – 1819. Dit blijkt duidelijk uit de nog aanwezige eerste steen met de tekst: “De 3 eerste steenen aan dit gebouw zijn gelegt den 4 april 1818 door P.P.C. Boddaert, I.P. Boddaert, W.R. Boddaert”, de kinderen van Pieter Johan en zijn vrouw Sara Agatha le Jolle.

Peronne Pauline Cornelie was later getrouwd met Johan Cornelis de Bruijn van Melis- en Mariekerke; Jacques Phoenix was de vader van de schrijfster Marie Boddaert en van de filantrope Elisabeth Boddaert; ook was hij de stamvader van de families Gelderman en Arntzenius; Willem Reinbrand was de stamvader van de huidige familie Boddaert en van de families van Heerdt en van Adrichem Boogaert.

Afb. 3. De broertjes Boddaert geschilderd door hun moeder Sara Agatha le Jolle: links Jacques Phoenix (1811-1885) en rechts Willem Reinbrand (1812-1888). Door de verheffing van hun vader in de Nederlandse adel kregen zij en hun nakomelingen in 1832 het predikaat jonkheer/jonkvrouw. Foto met dank aan het RKD.
Afb. 3. De broertjes Boddaert geschilderd door hun moeder Sara Agatha le Jolle: links Jacques Phoenix (1811-1885) en rechts Willem Reinbrand (1812-1888). Door de verheffing van hun vader in de Nederlandse adel kregen zij en hun nakomelingen in 1832 het predikaat jonkheer/jonkvrouw. Foto met dank aan het RKD.

Korte tijd nadat de familie Boddaert het nieuwe Molenwijk had betrokken, werden de beide broertjes Jacques Phoenix en Willem Reinbrand vereeuwigd in een fraai dubbelportret, geschilderd door hun moeder in 1821. De beide jongens gekleed in jurkjes, Jacques met een trommel en Willem met een rijzweepje.

Na het overlijden van jonkheer mr. Pieter Johan in 1843 kwam Molenwijk in bezit van zijn oudste zoon jonkheer mr. Jacques Phoenix Boddaert (1811 – 1885), rechter in de rechtbank te Middelburg, en zijn vrouw Anna Petronella barones van Heeckeren van Brandsenburg. Na het overlijden van Anna Petronella in 1860 hertrouwde Jacques Phoenix in 1861 met haar zuster Elisabeth Carolina. Zij verkochten Molenwijk in 1862, toen zij verhuisden naar kasteel Westhove. Jacques Phoenix heeft dit eeuwenoude kasteel van de sloper gered, door het onderhands te kopen, enige dagen voordat het openbaar zou worden geveild. De koper van Molenwijk was mr. Th. A. Lambrechtsen, lid van gedeputeerde staten van Zeeland. Na diens overlijden in 1879 verkocht zijn weduwe de buitenplaats aan dr. Abraham van der Swalme (1841 – 1902). Molenwijk vererfde later op zijn dochter Maria Leonora van der Swalme en haar echtgenoot jonkheer mr. P.J. Boogaert. Na hun overlijden, achtereenvolgens in 1948 en 1951, ging de eigendom over op hun zoon jonkheer ir. Henri Louis Boogaert (1903 – 1983), burgemeester van Domburg. De familie Boogaert heeft weinig plezier van het huis gehad. In 1918 werden er militairen in Molenwijk gehuisvest. Nadien werd het huis gebruikt voor de opslag van fruit. Tijdens de tweede wereldoorlog werd het huis gevorderd door de bezetter. Tijdens de inundatie van Walcheren (1944 – 1946) stond het huis onder water, waardoor het veel heeft geleden en alle begroeiing dood ging. Later diende het huis nog als aardappelopslagplaats.

In 1974 verkocht jonkheer Boogaert het toen geheel verwaarloosde pand aan ds. Carel Frederik Hendrik baron van Tuyll van Serooskerken (1924 – 2014). De koopprijs bedroeg één gulden, maar met de plicht tot restauratie, die door baron van Tuyll met voortvarendheid werd voltooid. Carel van Tuyll was predikant in Biggekerke en Meliskerke en later in Middelburg en Vlissingen. Hij bewoonde de buitenplaats met zijn vrouw en twee dochters. Op de eerste verdieping vestigde hij een fossielenmuseum. Dominee van Tuyll wilde de liefde voor de natuur uitdragen in het fossielenmuseum, met de boodschap om zuinig te zijn op en verantwoord om te gaan met de aarde. Door zijn inspanningen is het bijbehorende terrein herschapen in een oase van rust met stinzenplanten en andere cultivars. De weiden worden begraasd door Hereford runderen en schapen.

Dominee en mevrouw van Tuyll hebben het huis met het park – ook met instemming van de beide dochters – in het jaar 2006 overgedragen aan Stichting Timon te Zeist, een landelijke diaconale stichting voor hulp aan jongeren en jongvolwassenen. Stichting Timon heeft het landgoed ondergebracht in een aparte stichting “Molenwijk” met als doelstelling het huis te laten functioneren als trainings- en retraitecentrum voor de medewerkers en vrijwilligers van Stichting Timon. Ook wordt de buitenplaats op beperkte schaal als vakantieverblijf verhuurd. Het fossielenmuseum is overgeplaatst naar het Natuurmuseum Brabant in Tilburg.

Afb. De bewoners van Molenwijk op Molenwijk in 1893. Foto met hartelijke dank aan Korneel Aschman.
Afb. 4. De bewoners van Molenwijk op Molenwijk in 1893. Foto met hartelijke dank aan Korneel Aschman via Tijdschriftenbankzeeland.nl (Zeeuws Tijdschrift | 2008 | 1 januari 2008 | pagina 17).

Wilt u ook 3 keer per jaar het digitale magazine van AiN ontvangen met verhalen zoals deze? Word dan nu donateur! De Stichting Adel in Nederland heeft als doel het digitaal aanbieden van informatie over adel in Nederland in de ruimste zin. Voor € 17,50 per jaar kunt u donateur worden, ontvangt u zes keer per jaar het digitale magazine en steunt u ons in onze werkzaamheden. AiN heeft de culturele ANBI-status en daardoor kunt u als donateur bij de opgave voor de inkomstenbelasting giftenaftrek krijgen. Meer weten en opgeven als donateur? Stuur dan een mail naar info@adelinnederland.nl.

H.K.H. Prinses Margriet opent nieuwe publiekspresentatie op kasteel Ammersoyen

Afb. 1. H.K.H. Prinses Margriet op de brug voor kasteel Ammersoyen – één van de zeven opengestelde kastelen van Geldersch Landschap & Kasteelen (GLK). Foto met hartelijke dank aan Ton Rothengatter/GLK.

Gisteren opende H.K.H. Prinses Margriet de fascinerende nieuwe publiekspresentatie in kasteel Ammersoyen. Na jaren van voorbereiding is het kasteel, met zijn betoverende kruiden- en hoptuin, eindelijk klaar om zijn rijke geschiedenis met het publiek te delen. Je ziet niet alleen de bekende beelden maar ook de minder bekende aspecten van dit tijdperk worden belicht, zoals de rol van de vrouw in de middeleeuwen, het kleurgebruik op de muren en het straffen van gevangenen.

Uitgangspunt van deze nieuwe presentatie is de unieke archeologische collectie van scherven die in de slotgracht is gevonden. Vrijwilligers en bezoekers werken samen in het Schervenlab om de ontelbare scherven, die in de kasteelgracht zijn gevonden, weer in elkaar te puzzelen. Ook wordt de relatie tussen kasteel en kruiden- en hoptuin belicht waar allerlei ingrediënten voor het brouwen van bier geteeld worden.

Vanaf nu kun je zelf de verborgen hoeken en fascinerende verhalen van de middeleeuwen beleven. Dwaal en ontdek zonder beperkingen! Meer informatie en tickets op https://www.glk.nl/ammersoyen/kasteel-ammersoyen

Kasteel Ammersoyen werd eeuwenlang bewoond door het bekende adellijke geslacht Van Arkel, dat onder meer Hertogen van Gelre voortbracht. Bekend is het rijmpje ‘Brederode de edelste – Wassenaar de oudste – Egmond de rijkste – Arkel de stoutste’, dat over de onverschrokkenheid van de Van Arkels gaat. Daarna was het kasteel in het bezit van de opeenvolgende Zuidnederlandse geslachten De Lichtervelde, Christyn de Ribaucourt en De Woelmont. Sinds 1957 is het in het bezit van Geldersch Landschap & Kasteelen, die het kasteel zijn oude luister heeft teruggegeven.Ammersoyen is één van de zeven opengestelde kastelen van Geldersch Landschap & Kasteelen. Kijk voor meer informatie hierover op: https://www.glk.nl/

Afb. 2. H.K.H. Prinses Margriet bij de unieke, eeuwenoude brouwkelder: de enige middeleeuwse brouwoven binnen de muren van een kasteel in Nederland! Foto met hartelijke dank aan Ton Rothengatter/GLK

 

Het verhaal bij een graf: barones Van Heeckeren van Brandsenburg ‘met haar kindje’

Afb. 1. De zerk van de jonggestorven barones Van Heeckeren van Brandsenburg temidden van het welig bloeiende fluitekruid.

HET GRAF VAN JACOBA CORNELIA BARONES VAN HEECKEREN VAN BRANDSENBURG NÉE VAN DER STRAAL (1834-1871)

In het dorpje Diepenveen treft men bij het eeuwenoude kerkje het sfeervolle Kerkplein aan. Eeuwenlang werd hier begraven en de laatste bijzetting vond hier in 1871 plaats. Tussen 2002 en 2005 zijn de overgebleven zerken gerestaureerd, waaronder een zeer fraaie van een chirurgijn vol met doodssymboliek. Vanwege het waardevolle ensemble van kerk met Kerkplein, graven en omringende bebouwing is het geheel als beschermd dorpsgezicht op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Eén van de bewaard gebleven zerken vertelt het verhaal van de in het kraambed gestorven barones Van Heeckeren van Brandsenburg.

Jacoba Cornelia van der Straal werd geboren op 27 januari 1834 als dochter van dokter Jacob van der Straal en Anna Sophia Schellink te Rotterdam, waar haar vader werkzaam was als ‘Medisch Doctor’. Zij was het achtste en laatste kind dat in het gezin geboren werd en zij werd vernoemd naar het zusje dat het jaar voor haar geboorte overleden was. Ook drie andere kinderen stierven reeds voordat zij geboren werd. 

In 1846, zij was toen twaalf jaar, kwam haar moeder te overlijden: “Na eene kortstondige ongesteldheid, werd heden mijne dierbare Echtgenoote ANNA SOPHIA SCHELLINK in den ouderdom van 53 jaren, tot diepe droefheid van mij en mijne Kinderen, door den dood van ons weggenomen. JACOB van der STAAL, Med. Doctor.” Vijftien jaar later overleed ook haar vader: “Voor de vele bewijzen van deelneming, ondervonden bij het overlijden van onze geliefden Vader en Behuwd vader, den Wel Edelen Zeer Geleerden Heer JACOB VAN DER STRAAL, in leven Med. Doctor alhier, betuigen wij onzen hartelijken dank.” De annonce werd gedaan uit naam van de drie overgebleven dochters, want enkele jaren daarvoor was ook de oudste dochter in het gezin overleden. 

Afb. 2. Huis Overvelde in Diepenveen.
Afb. 2. Huis Overvelde in Diepenveen.

In 1867 huwde zij in Rotterdam met Rudolph baron van Heeckeren van Brandsenburg (1834-1911), die in latere jaren commandeur van de Ridderlijke Duitsche Orde Balije van Utrecht zou worden. In 1868 werd hun dochter Christina Louisa in Epe geboren en nadien verhuisde het jonge gezin naar Diepenveen, waar zij het Huis Overvelde gekocht had. Hier werd in 1869 hun tweede dochter geboren: Rudolphina Anna Sophia.

Een jaar later was zij opnieuw in blijde verwachting, maar dit keer verliep de zwangerschap niet voorspoedig: op 4 maart 1871 beviel zij van een doodgeboren zoontje en een dag later overleed zijzelf zevenendertig jaar oud, een diepbedroefde echtgenoot en twee minderjarige dochtertjes achterlatend: “Tot mijne bittere droefheid overleed heden, na hare bevalling van een’ dooden ZOON, mijne hartelijk geliefde echtgenoote, Vrouwe JACOBA CORNELIA van der STRAAL. R. Baron van HEECKEREN van BRANDSENBURG. Huize Overvelde, te Diepenveen, 5 maart 1871.”

En op het kerkhofje van Diepenveen herinnert nog heden haar zerk aan dit grote verdriet:

HIER RUST
Met haar kindje
JACOBA CORNELIA BARONES
Van HEECKEREN van BRANDSENBURG,
van der STRAAL
Geboren te ROTTERDAM 25 Januari 1834
Overleden te DIEPENVEEN 5 Maart 1871

Afb. 3. Op de achtergrond het oude kerkje van Diepenveen met op de voorgrond het Van Heeckeren graf.
Afb. 3. Op de achtergrond het oude kerkje van Diepenveen met op de voorgrond het Van Heeckeren graf.

Wilt u donateur worden van AiN en het digitale magazine ontvangen?
De Stichting Adel in Nederland heeft als doel het digitaal aanbieden van informatie over adel in Nederland in de ruimste zin. Voor € 17,50 per jaar kunt u donateur worden, ontvangt u drie keer per jaar het digitale magazine boordevol informatie en verhalen die u niet op de website of facebookpagina vindt, en steunt u ons in onze werkzaamheden. AiN heeft de cultuele ANBI-status en daardoor kunt u als donateur bij de opgave voor de inkomstenbelasting giftenaftrek krijgen. Meer weten en opgeven als donateur? Stuur dan een mail naar info@adelinnederland.nl.

Overdracht Zuylestein aan Twickel: Jemima de Brauwere en Diederik van Wassenaer aan het woord

Afgelopen vrijdag maakten stichting landgoed Zuylestein en stichting Twickel bekend, dat Zuylestein is overgedragen aan stichting Twickel (zie voor een eerder bericht op AiN hierover: https://www.adelinnederland.nl/landgoed-zuylestein-en-landgoed-twickel-gaan-samen-verder/). In onderstaand filmpje komen onder meer oud-eigenaresse Jemima de Brauwere (haar familie bezat Zuylestein sinds 1630)  en Diederik baron van Wassenaer (voorzitter College van Regenten Stichting Twickel) aan het woord over deze overdracht. Daarnaast vertelt ook Egbert Jaap Mooiweer, directeur rentmeester Twickel, meer hierover.

Kijk hieronder het filmpje:

Tulpenbal 25 mei (er zijn nog steeds kaarten te koop!): in gesprek met Amélie Rübcke von Veltheim, Vincent von Preuschen en Clemens van Steyn

Op zaterdag 25 mei vindt voor de 10e keer het Tulpenbal plaats in een weekend vol activiteiten. Gasten uit binnen- en buitenland, van adel en niet van adel komen dit keer in de sfeervolle, historische zalen van het Kurhaus bijeen voor een feestelijke avond in stijl en met traditie, waar een ongedwongen sfeer en ontmoeting in vriendschap voorop staan. De kaartverkoop is inmiddels in volle gang en ook u kunt hierbij aanwezig zijn door kaarten te bestellen via https://www.tulipsball.com/tickets/

Afgelopen week sprak AiN in Leiden met Amélie Rübcke von Veltheim, Vincent von Preuschen von und zu Liebenstein en Clemens van Steyn om te horen over hun inzet en motivatie voor het Tulpenbal en waarom zij het Tulpenbal een aanrader vinden – zeker nu het tweede lustrum zo groots gevierd wordt!

Afb. 1. Amélie Rübcke von Veltheim.

Amélie Rübcke von Veltheim (35) studeerde Duits, Engels en Frans in Duitsland, Zwitserland en de Verenigde Staten en is nu werkzaam op een hogeschool voor avondonderwijs, waar zij volwassenen voorbereidt op een universitaire studie. Daarnaast organiseert zij evenementen, zoals huwelijken, op het familielandgoed Jagdschloss Quitzin in Noordoost Duitsland, vlakbij het eiland Rügen, waar zij ook woont.

Amélie nam in 2018 voor het eerst deel aan het Tulpenbal. Hoe werd zij bekend met het Tulpenbal in Nederland? “Ik ontmoette Clemens van Steyn (de grote organisator van het Tulpenbal – red.) op een bal in Karlsbad (Tsjechië) en hij nodigde mij uit voor het Tulpenbal.” En hoe kijkt zij terug op de Tulpenbal weekends, die zij sindsdien meemaakte? “Vanaf de eerste minuut voelde ik mij hartelijk welkom in deze internationale familie. Omdat ik graag dans en mensen van over de hele wereld ontmoet, overtuigde mijn eerste keer op het Tulpenbal mij ervan om regelmatig terug te komen. Uiteindelijk ontmoette ik daar enkele van mijn beste vrienden!”

Orange Tulip Society
Als voorzitter van het internationale bestuur van de Orange Tulip Society, die zich richt op jonge professionals van 30-45 jaar, is Amélie nauw betrokken bij het Tulpenbal en vol enthousiasme vertelt zij hierover: “Het doel is om gelijkgestemde mensen te verenigen door middel van aansprekende evenementen. We organiseren het hele jaar door een grote verscheidenheid aan evenementen, momenteel in Nederland, Engeland en Duitsland. Er zijn grotere evenementen zoals balweekends, maar ook kleinere, lokaal georganiseerde activiteiten zoals privémuseumrondleidingen, concertbezoeken of dineruitnodigingen. Ons startevenement voor de Orange Tulip Society is het Jägerbal op ons familielandgoed in september. Een weekend vol leuke buitenactiviteiten en dansen en”, vervolgt ze met een brede, aanstekelijke lach “het wordt écht een geweldig leuk weekend, waar ik nú al naar uitkijk!”

En is het Tulpenbal op 25 mei een aanrader? “Na, klar!” zegt Amélie meteen, “Het Tulpenbal is een fantastische gelegenheid om in contact te komen met mensen uit heel Europa en zelfs van over de hele wereld. Dansen, inspirerende gesprekken voeren, onze jaarlijkse liefdadigheidsveiling steunen, nieuwe vrienden ontmoeten of misschien zelfs verliefd worden – er zijn veel redenen om met ons mee te doen!”

Afb. 2. Vincent von Preuschen von und zu Liebenstein.

Vincent Baron von Preuschen von und zu Liebenstein (23) studeerde fysiotherapie in Stuttgart en werkte de afgelopen twee jaar als fysiotherapeut en fitnesstrainer op een cruiseschip (Meinschiff, TUI). Sinds dit jaar woont en werkt hij in Stuttgart en doet ook modellenwerk.

In 2022 nam Vincent voor het eerst deel aan het Tulpenbal en ook hij raakte hiermee bekend door Clemens van Steyn: “Ik ontmoette Clemens op het Karlsbader Ball-weekend. Ik vertelde hem dat ik voor de Johanniter Orde bals voor jongeren organiseerde en hij vroeg of ik mijn ervaring wilde inzetten voor het organiseren en verenigen van de jeugd bij het Tulpenbal en zo werd ik de jeugdspreker hiervoor en” vervolgt hij met een big smile “meestal word ik omschreven als de grootste feestmaker van de stad met het hart op de juiste plaats. Ik houd van het leven, het gevoel van vrijheid, onafhankelijkheid, vriendschap en internationale evenementen zoals het Tulpenbal. Zo ben ik zelf, dankzij mijn Zweedse grootmoeder, tweetalig opgegroeid.” Gevraagd naar zijn mooiste herinnering aan het Tulpenbal zegt Vincent: “Het walsen in de grote danszaal van Grand Hotel Krasnapolsky in Amsterdam, vorig jaar!” Een bijzondere locatie, die dit jaar overtroffen wordt door de grote zaal in het Kurhaus.

Black Tulips Society
Natuurlijk willen we van Vincent meer weten over de Black Tulips Society, die zich richt op jongeren van 18-30 jaar, waar hij nauw bij betrokken is en die ook samenwerkt met het Tulpenbal: “Ik heb de Black Tulip Society opgericht met de hulp van Clemens van Steyn en Vincent Ritter Clanner von Engelshofen. Ons doel is om de jeugd internationaal te verenigen, de Europese cultuur beter te leren kennen en oude tradities nieuw leven in te blazen, maar natuurlijk wel met hedendaagse jeugdigheid”, zegt hij vol energie.

“We willen gelijkgestemde jeugd verbinden, door middel van het organiseren van sfeervolle evenementen variërend van zeiltrips, tot aan bals in kastelen in heel Europa.” Wij organiseren van alles wat onze doelgroep aanspreekt. Dit zijn polo picnics, tot aan zeil- en skitrips. Zelf heb ik ook een aantal bals voor de Black Tulip Society georganiseerd in onze familiekastelen Burg Liebenstein en Burg Lahneck. Leden die actiever willen worden krijgen ook de mogelijkheid zelf evenementen te organiseren. Je maakt veel lol samen, maar je leert er ook een hoop van!” En het verschil tussen de Orange Tulips Society en Black Tulips Society? het verschil is dat we de jeugd bij elkaar willen brengen, maar we proberen de kosten van het evenement zo laag mogelijk te houden, dus: slapen op een luchtbed in dezelfde kamer is voor ons geen probleem. Ons programma is meer afgestemd op de jeugd. Dit jaar gaan we bv. op zeiltocht.”

Magische sfeer
En waarom raad ook hij iedereen het Tulpenbal aan? “Het Tulpenbal is een plek waar je oude en nieuwe vrienden ontmoet en heeft een weekend vol aan gave evenementen. De locaties zijn prachtig en de sfeer is magisch; elk jaar een weekend om naar uit te kijken!”

Afb. 3. Clemens van Steyn, die dit jaar voor de 10e keer het Tulpenbal organiseert.

Al tien jaar organiseert Clemens van Steyn (35) het Tulpenbal in een weekend vol activiteiten. Waarom ben je ooit begonnen met het Tulpenbal en zet je dit nu al tien jaar voort? Clemens: “Op mijn 18e heb ik met veel plezier gedebuteerd op het Oostenrijks Debutantenbal en heb ik voor het eerst kennisgemaakt met de wereld van bals. Een paar jaar later werd ik door vrienden uitgenodigd op bals in Duitsland en Tjechie en ontstond het echte virus, waardoor ik op het idee kwam ditzelfde concept naar Nederland te brengen, waarbij je drie dagen lang verschillende activiteiten onderneemt. Het is een mooi weekend waarbij je veel oude vrienden ziet en nieuwe vrienden (voor het leven) ontmoet.”

Op mijn vraag wat volgens hem het geheim achter het succes van het Tulpenbal is, zegt Clemens: “Hoewel een bal wat formeel kan klinken en er zeker elementen zijn die het ook wat formeel maken, is het juist een fantastische manier om nieuwe mensen in een informele sfeer te ontmoeten. Bij ons staat het diner centraal, waarbij wij met de tafelindeling rekening houden met talenkennis, leeftijd, danservaring en omdat we vaak mensen – al dan niet via via – kennen, weten we ook tafels in te delen waarbij gasten gedeelde interesses hebben. Ook voor gasten die geen of weinig danservaring hebben, geven we op de vrijdag tijdens het ‘Eintanzen’, of wel indansen, een dansles. Op de zondag eindigen we met een klapper tijdens onze jaarlijkse polo picnic op Poloclub Wassenaar. Deze dag is gevuld met veel hippisch spectakel, uitgebreide (champagne) brunches en mooie aankleding (zowel de gasten als het door ons opgezette polodorp). Kortom een weekend met veel hoogtepunten, waarbij het – toegegeven – daarna altijd even lastig is om weer terug te keren naar de realiteit.”

Tulpenbal: tweede lustrum
Wat maakt deze 10e editie nu extra bijzonder? “Het 10e bal is belangrijke mijlpaal die we niet ongemerkt aan ons voorbij laten gaan. Zoals tijdens ons eerste lustrum 5 jaar geleden keren wij dit jaar weer terug naar de prachtige en majesteuze zalen van het Grand Hotel Amrâth Kurhaus. Alle zalen zijn door ons afgehuurd, dus het Kurhaus zal in zijn geheel in het teken staan van onze 10 jarige verjaardag. Onder begeleiding van een symfonish orkest van ruim 50 man, opera -en dansvoorstellingen en grote sponsoren die het ons mogelijk hebben gemaakt top poloteams uit binnen-en buitenland aan te trekken, belooft het een editie te worden die we nog niet eerder hebben gezien. We hebben op dit moment ook de meeste tickets rond deze tijd van het jaar ooit verkocht, máár we hebben nog ruimte om meer (nieuwe) vrienden te verwelkomen!”

Horizon internationaal verbreden
Waarom is het Tulpenbal voor iedereen een aanrader? Hierop zegt Clemens: “Ik denk dat het Tulpenbal en onze Black en Orange Tulip Societies voor iedereen een verrijking is, die het leuk vindt om zijn of haar horizon internationaal te verbreden, dit soort stijlvolle evenementen kan waarderen, bij voorkeur ook het leuk vindt om te dansen en bovenal niet te verlegen is om nieuwe mensen te leren kennen. Wij zijn een hechte groep en zien elkaar regelmatig op gelijksoortige evenementen in binnen-en buitenland, maar wij vinden het ook altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen die eenzelfde interesse hebben. Iedereen die dat kan waarderen, is van harte welkom op het Tulpenbal en bij onze clubs!”

Tot slot stel ik hem de vraag waarom de Black en Orange Tulip Societies zijn opgericht: “Na een aantal jaren het Tulpenbal te hebben georganiseerd, werd onze club van vrienden steeds groter en ondernamen wij steeds vaker activiteiten samen, waarbij wij Summer retreats in het buitenland organiseerden, samen naar concerten of kunstbeurzen gingen, wijnproeverijen organiseerden. Dus al snel ontstond het idee om dit een wat vastere vorm te geven, door ons te verenigen in de Black Tulip Society voor de jeugd en de Orange Tulip Society voor de +27 groep, waarbij de focus ligt op young professionals in de leeftijdscategorie 27-45 jaar. Wij organiseren nu tal van activiteiten variërend van een zeilweek voor onze jeugd in Friesland, tot aan Halloween bals in kastelen in Roemenie, slipjachten en bezoeken aan de Royal Ascot en Henley Regatta in Groot-Brittannië, kortom mooie evenementen het hele jaar door en een perfecte setting om nieuwe vrienden te maken!”

Lid worden van de Black en Orange Tulip Society
Ook lid worden van de Black en Orange Tulip Society? “Mensen die interesse hebben kunnen ons het beste bereiken via social media (Black Tulip Society of Tulpenbal), via de mail info@tulipsball.com en anders natuurlijk aanspreken op het Tulpenbal waar wij met een groot deel van onze leden aanwezig zullen zijn!” Binnenkort komen er voor beide nieuwe websites!

Afb. 4. Verenigd op het Tulpenbal 2023 in de wintertuin van Grand Hotel Krasnapolsky in Amsterdam: de balgasten uit vierentwintig verschillende landen.

Landgoed Zuylestein en landgoed Twickel gaan samen verder

Afb. Een delegatie van het bestuur stichting Twickel en stichting landgoed Zuylestein bijeen op Zuylestein. Fotograaf: Eric Brinkhorst.

De zoektocht van eigenaresse en bewoonster Jemima de Brauwere om het voortbestaan van landgoed Zuylestein te Leersum duurzaam zeker te stellen, bracht haar via de familieband van ‘tante Mieschen’ naar Twickel. Het landgoed is op Goede Vrijdag 29 maart 2024 overgedragen aan Stichting Twickel, maar Jemima blijft wel nauw bij Zuylestein betrokken. Ze schreef er een brief over aan de vrienden, vrijwilligers en andere betrokkenen van het Landgoed die als nieuwsbrief verstuurd is en via onderstaande link te lezen is: Zuylestein Bode | Landgoed Zuylestein en Landgoed Twickel gaan samen verder (mailchi.mp)

“Tante Mieschen’ heette voluit Marie Amelie Gravin von Aldenburg Bentinck (1879-1975). Zij  huwde dr. Rodolphe Frédéric baron van Heeckeren (1858-1936), die onder meer heer van Twickel was. Zij erfde naar het overlijden van haar echtgenoot Twickel (en nog veel meer) en bracht het onder in een stichting om de continuïteit te waarborgen.

Zij woonde voor haar huwelijk overigens jarenlang op Zuylestein. Zuylestein was Bentinck bezit en vererfde via de moeder van Jemima de Brauwere, Louise Adrienne Jacoba gravin van Aldenburg Bentinck (1923-2001) op Jemima.

Het moet niet makkelijk zijn geweest om een beslissing als deze te moeten nemen, omdat je voorouders hier eeuwenlang hebben geleefd en het steeds in een lange reeks aan een volgende generatie hebben doorgegeven. Jemima de Brauwere en partner Gert hebben zich in de afgelopen jaren met hart en ziel ingezet voor de instandhouding van dit zeer belangrijke culturele erfgoed. AiN feliciteert Jemima de Brauwere van harte met deze moedige en uiterst genereuze beslissing!

Kasteel Rosendael: tandem e spinis rosa – uiteindelijk groeit uit de doornen een roos

Afb. 1. Kasteel Rosendael, één van de zeven opengestelde kastelen van Geldersch Landschap en Kasteelen. Lees meer over de bezoekmogenlijkheden op Kastelen | Geldersch Landschap en Kasteelen (glk.nl)

Kasteel Rosendael is één van de zeven opengestelde kastelen van Geldersch Landschap & Kasteelen (GLK). Rosendael kwam in 1977 als legaat van Willem Frederik Torck baron van Pallandt (1892-1977) in het bezit van GLK en die restaureerde huis en park, met daarin de beroemde Bedriegertjes, zorgvuldig. Het kasteel is zó ingericht alsof de familie Van Pallandt even weg is. Het kasteel en het park zijn te bezoeken – net als de zes andere opengestelde kastelen van GLK. Kijk voor meer informatie hierover op https://www.glk.nl/7-kastelen-beleven

In de 17e eeuw woonde hier het adellijke geslacht Van Arnhem dat het middeleeuwse kasteel verbouwde tot een aangenaam landpaleis met vorstelijk aangelegde tuinen. Ter herinnering aan de verbouwing werd een gevelsteen ingemetseld met het jaartal 1616 en de tekst TANDEM E SPINIS ROSA – uiteindelijk groeit er uit de doornen een roos.

Op Goede Vrijdag worden er in de Dominicanenkerk in Zwolle drie kale houten kruisen binnengedragen en vooraan in de kerk opgericht. Tijdens de dienst kunnen de kerkgangers hier hun meegebrachte bloemen neerleggen. Het doet mij ieder jaar weer denken aan de belofte verwoord op de gevelsteen in kasteel Rosendael – uiteindelijk groeit er uit de doornen een roos.

Wij wensen u goede Paasdagen toe!

Afb. 2. Bloemen op Goede Vrijdag in de Dominicanenkerk in Zwolle. Op Paaszondag zijn deze verwerkt in bloemstukken.

Vendue Next Door online veiling ma. 1 en di. 2 april: Prins Esterhazy – de zwager van de Van Reedes op kasteel Amerongen

Afb. 1. Nicolas 3e Prins Esterházy de Galántha – zwager van de Van Reedes op kasteel Amerongen. Foto met hartelijke dank aan het Venduehuis in Den Haag.

Op maandag 1 en op dinsdag 2 april zijn er twee Vendue Next Door online veilingen bij het Venduehuis in Den Haag met o.a. het portret van een Hongaarse Prins Esterházy de Galántha. Lees het verhaal hierbij hieronder of kijk in de online catalogus van het Venduehuis voor wat er verder geveild wordt op https://auctions.venduehuis.com/nl/?utm_source=Nieuwsbrief+Venduehuis+Den+Haag+2021&utm_campaign=d55344f7bd-EMAIL_CAMPAIGN_2024_03_26_03_49_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_-6807665424-%5BLIST_EMAIL_ID%5D#/auctions/766e9f6c-4ca1-42a6-89b1-45fa7f06ec44?lot_status=all en https://auctions.venduehuis.com/nl/?utm_source=Nieuwsbrief+Venduehuis+Den+Haag+2021&utm_campaign=d55344f7bd-EMAIL_CAMPAIGN_2024_03_26_03_49_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_-6807665424-%5BLIST_EMAIL_ID%5D#/auctions/293bb1f4-70a4-48a5-8d22-0fe593e9bada?lot_status=all

Nicolas Paul Charles 3e Prins Esterházy de Galántha (1817-1894) behoorde tot een beroemd Hongaars geslacht van grootgrondbezitters, staatslieden, veldheren en mecenassen. Hun rijkdom en grondbezit is legendarisch en de familie bezat eens miljoenen hectares grond. De Esterházys hadden de componist Joseph Haydn in dienst voor hun privé hoforkest en hun paleizen hadden koninklijke allure.

De familie was kosmopolitisch ingesteld, hetgeen de Franse namen van Nicolas Esterházy op de schilderijlijst verklaard, en in 1842 trad hij in het huwelijk met de Engelse Lady Sarah Child-Villiers (1822-1853), die een dochter was van de 4e Graaf van Jersey. Een aardige bijzonderheid is, dat haar broer huwde met Elizabeth gravin van Reede (1821-1897), die onder meer vrouwe van kasteel Amerongen was – zou deze Hongaarse Prins ooit kasteel Amerongen van zijn schoonzusje en zwager hebben bezocht?

Uiteindelijk werden ook de Esterházys ingehaald door de gebeurtenissen van hun tijd: de achterkleinzoon van Nicolas was Paul V 6e Prins Esterházy de Galántha (1901-1989). Hij werd in 1949 na een communistisch showproces, samen met kardinaal Mindszenty, veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf als een klassenvijand van het volk. Het Hongaarse familiebezit werd vanzelfsprekend onteigend. In 1956 wist hij met zijn echtgenote, de Hongaarse prima ballerina Melinda Ottrubay (1920-2014) tijdens de Hongaarse Opstand naar Oostenrijk te vluchten en zij vestigden zich in Zwitserland. Van hieruit werden de overgebleven, riante bezittingen in Oostenrijk beheerd, waaronder het vorstelijke Schloss Esterházy in Eisenstadt. Helaas ging het resterende familiebezit definitief voor de familie verloren, omdat de kinderloos gebleven Prins Paul zijn echtgenote tot universeel erfgename maakte. Deze bracht de bezittingen onder in verschillende stichtingen, waarover de huidige Esterházys geen enkele zeggenschap hebben.

Het portret wordt getaxeerd op 300-500 euro. Veilingopbrengst: 950 euro.

Benieuwd naar wat er verder geveild wordt? Kijk dan in de online catalogi op: https://auctions.venduehuis.com/nl/?utm_source=Nieuwsbrief+Venduehuis+Den+Haag+2021&utm_campaign=d55344f7bd-EMAIL_CAMPAIGN_2024_03_26_03_49_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_-6807665424-%5BLIST_EMAIL_ID%5D#/auctions/766e9f6c-4ca1-42a6-89b1-45fa7f06ec44?lot_status=all en https://auctions.venduehuis.com/nl/?utm_source=Nieuwsbrief+Venduehuis+Den+Haag+2021&utm_campaign=d55344f7bd-EMAIL_CAMPAIGN_2024_03_26_03_49_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_-6807665424-%5BLIST_EMAIL_ID%5D#/auctions/293bb1f4-70a4-48a5-8d22-0fe593e9bada?lot_status=all

Afb. 2. Schloss Esterházy in Eisenstad, Oostenrijk: een fractie van het eens vorstelijk patrimonium van de Esterházys. Door Zei Andrei Meriae – German Wikipedia, uploaded there by user Derfinne100 on 14. May 2006, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1060803