Haar vader deed twee dagen later aangifte van haar geboorte en volgens de geboortakte was hij op dat moment “…Ritmeester der Cavalerie, Kamerheer des Konings…” Als getuigen bracht hij een familielid van haar moeder mee, Hendrik Vollenhoven, die referendaris was bij het Departement van Binnenlandsche Zaken en Hugo Ferdinand baron van Zuylen van Nijevelt. Deze was wethouder in ’s-Gravenhage en een goede bekende van haar vader, want ook hij was kamerheer bij Koning Willem III. Net als de andere kinderen in het gezin werd zij gedoopt in de Waalse Kerk in ’s-Gravenhage.

Twee jaar na haar geboorte beviel haar moeder van een levenloze dochter en vijf dagen later overleed zij in het kraambed. Haar vader bleef achter met zeven kinderen, waarvan de oudste op dat moment negentien jaar was en zijzelf pas twee. Een jaar later, in 1865, raakte zij ook haar vader kwijt, toen deze beschuldigd werd van intieme betrekkingen met Koningin Sophie. Hij werd oneervol ontslagen als majoor, ontheven van zijn functie als kamerheer en verliet daarop het land. Hij vertrok naar Mexico en overleed uiteindelijk in 1882 in Brussel.

Hélène en haar broers en zusters werden vervolgens ondergebracht bij familieleden. Vanaf 1879 woonde zij bij een neef van haar moeder en diens echtgenote, het echtpaar Van der Vliet-von Hemert, aan het Westeinde 7 in Amsterdam en de zomermaanden bracht zij door op hun buitenplaats Casa Nova in Overveen. Ter voltooiing van haar opvoeding werd zij naar een Duitse kostschool voor meisjes in Bonn in gestuurd en uit deze periode stamt ook deze foto, die afkomstig is uit een album met leerlingen op deze school.

Volgens haar zusje, die geruchtmakende herinneringen publiceerde onder de titel ‘Achter de schermen’, was zij voortdurend op zoek naar een echtgenoot, maar steeds zonder succes: “Deze kuische jonkvrouw, die nu langzaam maar zeker op de dertig toestevent en die tot nog toe te vergeefs met hare groengrijze kattenpupillen op den uitkijk na een mannelijk offer gezeten heeft, is nu juist niet mijn ideaal van een prettige logé! Venijnig, haatdragend en kwaadsprekend tracht ze altijd den boel in de war te schoppen, om dan in troebel water te visschen. Waarna weet de lezer reeds…”

Hélène bleef ongehuwd en de laatste jaren van haar leven verbleef zij, mogelijk vanwege haar gezondheid, in de Franse badplaats Biarritz. Hier overleed op 28 december 1905 op drieënveertigjarige leeftijd “… tot onze diepe droefheid onze geliefde zuster en behuwdzuster…” jonkvrouwe Hélène Marie Wilhelmine Tindal.